Bindings for You – Cloth bindings

Tags

bookbinding, cloth binding, Frankenstein, Handmade binding, πανόδετη βιβλιοδεσία, ραφτή βιβλιοδεσία, χειροποίητη βιβλιοδεσία, Βιβλιοδεσία, Jane austen, Mary Shelley, Pride and Prejudice, Sense and Sensibility

It’s been a while but Bindings for You are back, this time in cloth!
Three classic works of literature available for you to acquire.

Key features:
– Covered in bookbinding cloth
– Handmarbled paper
– Handmade cloth endbands
– Handtooled titles on leather labels
– Line tooling in foil on both covers and spine.

Title tooled on irregular pieces of leather, hinting at the frozen landscape included in the story but also at the fragmented nature of Frankenstein’s creation.

The books are Everyman’s Library editions of:
– Jane Austen’s Pride and Prejudice (available)
– Jane Austen’s Sense and Sensibility (available)
– Mary Shelley’s Frankenstein (available)

Cost – 100 euros for each volume (excluding shipping)

If you’d like to own of them you can:
1) Order through email – koutsipetsidis@gmail.com
2) Visit my Etsy shop The Bookbinder’s Bench

Upcoming: leatherbound copy of Orwell’s 1984

You can browse other available bindings by visiting Bindings for You subpage!

Techniton Politeia – Interview with Jana Pullman

Tags

About the binding, bookbinding, Design binding, Βιβλιοδεσία, δερματόδετη βιβλιοδεσία, καλλιτεχνική βιβλιοδεσία, Jana Pullman

Although Book Arts are a constantly growing world, receiving more and more interest – especially in recent years, they remain for the most part unknown to the general public. One of the blog’s goals since its beginning has been to bring people closer to the art and craft of bookbinding and other associated crafts. To make them understood and appreciated.
Some time ago I had the pleasure of doing an interview with Emma Taylor From Within a book. Since then I have been entertaining the idea of more interviews with bookbinders and people from the book arts world in general.
Following the philosophy described above, Dimitri’s Bookbinding Corner will present you with a series of such interviews, which will be less technical in nature and more of an invitation to step into the binderies and workspaces of various artisans and illustrate different kinds of craftsmanship.

Today we have a special guest who was kind enough to talk with me about her experiences and perspective on certain matters as a bookbinder: Jana Pullman.

Jana began working with books in 1983 while pursuing her BFA and MFA degrees in art. She is the owner of Western Slope Bindery at Minneapolis, specializing in custom bindings and repair of books. She focuses her artistic energies on fine binding and participates in book exhibitions. During many years of working in book arts she has been a printer, papermaker, bookbinder, illustrator, conservator and instructor.
She teaches at the famous Minessota Center for Book Arts and various other venues and travels often to give seminars.

Her inventiveness and  long experience in the craft are evident in her work which she showcases at her blog About the binding through numerous pictures and well detailed presentations of the creative process.

In her own words:
My primary artistic work in the Book Arts is in the area of design bindings. I create unique bindings for specific books using materials such as leather, wood, handmade paper and gold tooling. I work with the books to find a design that complements the style of the text and illustrations as well as the intent of the authors.

There is a high expectation of craftsmanship in design binding and this pushes me to improve my techniques and explore new approaches. I am always intrigued by the opportunity to use new materials as well as utilizing historical elements and techniques. Throughout the book’s long history individuals have found many answers on how to work with books and I enjoy exploring that history.

I believe that does it for an introduction – now on to our interview!

– Hello Jana and thank you very much for this bookbinding talk.
You teach bookbinding at the distinguished Minessota Center for Book Arts (MCBA). You are also very active in giving seminars and courses at various locations in the US. Last but not least you own a bookbinding blog the posts of which are full of step by step pictures, thorough descriptions of the process involved and lots of bench tips&tricks.
Sharing the craft is obviously a big part of your life as an artisan. What are the reasons behind such a stance?

When I started to learn about bookbinding I had several wonderful instructors. Soon I thought I too should pass on these methods and understanding of the craft to others. After teaching my first class I found that I enjoyed interacting with my students and telling them about the techniques of bookbinding and my love of books. Over the many years that I have taught book arts classes I have also gotten good relationships with a lot of students.

– Teaching bookbinding, as with any handcraft, is challenging on many levels – can you give us an insight from the instructor’s perspective?

Preparing for classes is challenging but it also gives me reasons to explore new techniques and find ways to present different methods to a class. Over the many years I have taught, I have learned more and have strengthened my own ability to do the work.

– Your work is really diverse, from traditional (historical style) fine bindings tooled in gold to a variety of unique design bindings. What was the most challenging binding project you ever tackled and why would you describe it as such?

A few years ago I was asked to rebind a book of William Shakespeare’s plays in the style of a binding done during Shakespeare’s lifetime. I had to learn more about techniques and styles in the late 1500s. I enjoyed gold tooling prior to that, but this project made me find new ways to improve my work. When I wanted to try a new method of tooling I began by creating another book for myself to see if I had come up with the right technique. So I took a lot more time to practice and then finish the Shakespeare book than I need to do with most of my other bindings, but I was very happy with the work when it was done. This is described in one of my blog posts.

– You are proficient in the use of various techniques, either regarding the structural properties of a binding or its decoration. Which technique would you say is the most enjoyable to you? Can you describe it and mention what makes it special?

For a structural challenge I really like the Bradel bookbinding. This style of binding can be traced back to the 18th century in Germany. The origin of the binding is uncertain, but the name comes from a French binder working in Germany, Alexis Pierre Bradel. It gives the book a strong connection between the pages and the cover. For a design element, the spine can be wrapped in one material and the covers wrapped in another.
Another way to finish the cover is the method known as the “milimeter binding”. What distinguishes the technique is that cloth, leather of vellum trim is added at the head, tail, fore-edges and corners of the case for greater durability while making the book look more elegant. The rest can be covered in a decorative paper.
I have three posts about Bradel bookbinding.

–  You have been in the craft for a long time. What stands out more for you during your journey as an artisan?

I can always learn more about books and improve my ability to make them. I also encourage anyone to look at the history of books because you can find ideas and techniques that can give you inspiration for your own projects. When I see a picture of an old book, I make a drawing of it and then make a few more drawings with variations to give me more ideas for new bindings.

– On a different note…
Despite those who are convinced the book as an object will become obsolete in the near future, it appears there is a slow but steady shift of mentality back to traditional crafts. In an age of run-of-the-mill products people are starting to appreciate once more the quality and uniqueness of a handcrafted item. Bookbinding is also part of this. What’s your view on the matter?

A handmade item has a unique appearance and you can see the artist’s work, which gives it more details and design elements that are not found in industrialized items. When I show my books to people they are always fascinated that it was handmade. I also think they wonder if it is something they could do as well.

– Last question:
Although this re-appreciation of bookbinding has helped in the strengthening of bookbinding communities and public awareness regarding our craft this seems to more evident in well-faring countries. Bookbinding is in decline in Greece (where I live) and from what I hear in many other countries of similar conditions as well. Here almost none is taking up the craft…
With these two different sides of the bookbinding world in mind what would your advice be to an aspiring binder today?

Because bookbinding has a rich heritage around the world you should always look to see what is being done both locally and internationally. The work of other artists can give you new ideas and challenges to move you forward with your work. You can learn a lot from other binders and then pass it on to more people which helps build a bookbinding community that you are part of.

Hope you enjoyed our talk with Jana Pullman! If you haven’t already do spend some time to visit her blog About the Binding and website Western Slope Bindery and get acquainted with her wonderful work!

You can read more interviews at Techniton Politeia.

Λεξικό βιβλιοδεσίας – Μέρος ΙΙ

Tags

bookbinding, όροι βιβλιοδεσίας, Βιβλιοδεσία, βιβλιοδετικοί όροι, μαρμαρόκολλα

Για τους καινούριους αναγνώστες ιδού το Μέρος Ι!

Σε αυτό το άρθρο θα δούμε όρους σχετικούς με την ανατομία μιας βιβλιοδεσίας καθώς και με κάποια από τα στάδια της δημιουργίας της.
Όπως έγραψα και την προηγούμενη φορά δεν πρόκειται για ενδελεχές λεξικό του επαγγέλματος αλλά συμπεριλαμβάνει κυρίως όρους που είναι συνήθως δύσκολο να γνωρίζει κανείς τον αντίστοιχο αγγλικό τους ή να περιγράψει τι αφορούν.
Επίσης να τονίσω πως οι όροι στα ελληνικά αποδίδονται όπως τους διδάχτηκα κατά την μαθητεία μου, αντιλαμβάνομαι πως κάποιοι ενδεχομένως να τους έχουν υπόψιν με άλλες ονομασίες, φαινόμενο συχνό στον χώρο της χειροτεχνίας.

ANATOMIA TΗΣ ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑΣ

Τυπογραφικό – signature
Τα “φυλλάδια” από τα οποία αποτελούνται συνήθως τα βιβλία. Πρόκειται για μεγάλα κομμάτια χαρτιού που διπλώνονται προκειμένου να σχηματιστούν οι σελίδες. Οι πιο συχνές μορφές τυπογραφικών είναι το “quarto” (κυριολεκτικά το “τετράδιο”) και το octavo, το γνωστό 16σέλιδο.
Εικόνα: το πρώτο τυπογραφικό από τον Τίτο Ανδρόνικο του Ballantyne Press.

Ράχη – Spine
Το κομμάτι που είναι ορατό σε εμάς όταν το βιβλίο είναι όρθια τοποθετημένο σε ράφι.
Η ράχη, κάτω από το κάλυμμα, αποτελείται από το σύνολο των διπλωμένων τυπογραφικών. Αυτή ράβουμε, κολλάμε και ενισχύουμε προκειμένου το βιβλίο να πάρει τη γνωστή μορφή του. Η κατανόηση της μηχανικής λειτουργίας που επιτελεί καθώς και η σωστή διαχείριση του όγκου και του σχηματός της παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ποιότητα και την μακροβιότητα μιας βιβλιοδεσίας.

Πινακίδες – Boards
Το μπρος και το πίσω μέρος του καλύμματος, τα κομμάτια που ανοιγοκλείνουν και προστατεύουν το βιβλίο.

Κεφαλάρι – Endband (Headband)
Πρόκειται για το κομμάτι που εξέχει από τις άκρες της ράχης. Στη σύγχρονη εποχή του φτηνού βιβλίου κεφαλάρι ονομάζεται γενικά το σημείο αυτό του καλύμματος αλλά κανονικά είναι ένα επιπλέον στοιχείο που ράβεται ή κολλιέται στη ράχη κάτω από το κάλυμμα.
Σημείωση του γράφοντος: η λατρεία προς τα χειροποίητα κεφαλάρια είναι υποχρεωτική.

Ακμές – (for-) Edge
Οι άκρες των σελίδων, το κομμάτι που είναι ορατό όταν είναι κλειστό το βιβλίο. Σε μερικές περιπτώσεις διακοσμούνται με κάποιο χρώμα και παλαιότερα συνηθιζόταν το χρύσωμα τους ή, σπανιότερα, η ζωγραφική πάνω τους. “Foredge” ονομάζεται η μεγάλη ακμή στο ύψος του βιβλίου.

Αλυσιδάκι – Kettle stitch
Είναι οι ραφές πιο κοντά στις άκρες της ράχης (μη ορατές στο εξωτερικό μιας  ολοκληρωμένης βιβλιοδεσίας). Οι ραφές αυτές, όπως μαρτυρεί και το όνομα τους, περνούν η μία μέσα από την άλλη αντί να συγκρατούν τα νεύρα/σπάγγους του βιβλίου.

Λούκια – Shoulders/Hinges
Στα ελληνικά υπάρχει ένας όρος που καλύπτει 2 παρόμοια αλλά διαφορετικά πράγματα. “Hinge” είναι το σημείο κατά μήκος του καλύμματος, εσωτερικά και εξωτερικά, που λύγίζει προκειμένου να ανοίξουμε ή να κλείσουμε τις πινακίδες.
“Shoulder” ονομάζεται το σημείο εκείνο στο πρώτο και τελευταίο τυπογραφικό (συνήθως οι “φύλακες”) που είναι ανασηκωμένο σε ορθή ή σχεδόν ορθή γωνία ύστερα από το σφύρισμα. Εκεί έρχεται να ακουμπήσει η πινακίδα η οποία έχει το ίδιο πάχος.
Εικόνα: από τo χρησιμότατο ibookbinding.com.

Φύλακες – Flyleafs
Κενές σελίδες ανάμεσα στο κείμενο και τα εσώφυλλα που ο ρόλος τους είναι να προστατέψουν τις πρώτες και τις τελευταίες σελίδες του κειμένου καθώς και να επωμιστούν το στρες από το ανοιγόκλεισμα των πινακίδων. Ράβονται μαζί με το κυρίως σώμα του βιβλίου.

Εσώφυλλα – Endpapers
Πρόκειται για το πρώτο (και τελευταίο) δίφυλλο που βλέπουμε ανοίγοντας ένα βιβλίο. Οι μαρμαρόκολλες έχουν υπάρξει η συχνότερη επιλογή για εσώφυλλα τους τελευταίους αιώνες της βιβλιοδεσίας. Πέρα από την αισθητική η πρωταρχική λειτουργία των εσωφύλλων είναι άλλη: αντισταθμίζουν το κουρμπάρισμα που προκαλείται στις πινακίδες από το “τράβηγμα” του υλικού με το οποίο έχει ντυθεί το βιβλίο.
Εικόνα: Τα εσώφυλλα από Τον Κίτρινο Αυτοκράτορα.

ΣΤΑΔΙΑ

Ρεφελάρισμα – Paring
Είναι η διαδικασία κατά την οποία λεπταίνουμε το δέρμα, συνήθως στις άκρες του. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση ειδικών μαχαιριών, μικρών μηχανών με ξυράφι, ή με ένα συνδυασμό των δύο.
Εικόνα: από το εξαιρετικό blog της Jana Pullman που περιέχει ενδελεχή άρθρα με φωτογραφίες από διάφορα στάδια της βιβλιοδεσίας.

Στρογγύλεμα – Rounding
Αφότου η ράχη ραφτεί (και κολληθεί) την κτυπάμε με το σφυρί του τσαγκάρη προκειμένου να αποκτήσει καμπυλωτό σχήμα. Αυτό προσδίδει και στην μπροστινή όψη (ακμή) του βιβλίου το χαρακτηριστικό σχήμα ημισέληνου. Το στρογγύλεμα μοιράζει το φούσκωμα που έχει προστεθεί από το πάχος της κλωστής κατά το ράψιμο αλλά επίσης αποτρέπει το να αποκτήσει η ράχη κοίλο σχήμα (το συναντάμε σε πολλά βιβλία που η ράχη τους ήταν αρχικά ίσια) από τη χρήση.

Σφύρισμα – Backing
Μετά το στρογγύλεμα το βιβλίο μπαίνει στην σφυριστική πρέσα για το σφύρισμα. Με αυτό δημιουργούνται τα λούκια όπου θα ακουμπήσουν οι πινακίδες του βιβλίου.

Πέρασμα – Casing (ή απλώς pasting)
Έτσι ονομάζεται το στάδιο όπου το βιβλίο ντύνεται με το προετοιμασμένο δέρμα ή, στην περίπτωση απλούστερης βιβλιοδεσίας, όταν κολλάμε το κάλυμμα στο σώμα του βιβλίου.

Χρύσωμα – (Gold) Tooling / Gilding
“Tooling” είναι η διακόσμηση ενός βιβλίου με τη χρήση εργαλείων που έχουν θερμανθεί προκειμένου να αφήσουν το αποτύπωμα τους στην επιφάνεια του. “Gold tooling” είναι όταν η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει αυθεντικό χρυσό. “Gilding” είναι όταν χρυσώνουμε τις ακμές του βιβλίου ή μεγάλες επιφάνειες πάνω στο κάλυμμα.
Εικόνα: Η Lili Hall χρυσώνει μια ράχη.

Λεξικό βιβλιοδεσίας – Μέρος Ι

Tags

πρέσα βιβλιοδεσίας, τεζάκι, υλικά βιβλιοδεσίας, Βιβλιοδεσία, Εργαλεία βιβλιοδεσίας, είδη βιβλιοδεσίας, μαρμαρόκολλα

(An article about the greek terms of Bookbinding and their equivalent in english. For all my enlish readers; If you intend to leave your country behind and come to seek your fortune as a bookbinder in Greece then this will definitely prove to be an important reading.)

Σας λέει κάτι η λέξη τεζάκι; Εντάξει, αυτό ήταν εύκολο… Πόσοι από εσάς όμως ξέρουν τι είναι το ρεφελάρισμα ή που χρησιμεύει το κομπάσο; Γνωρίζετε μήπως την αγγλική ονομασία για την τέλα;

Το υπέροχο κόκκαλο της φωτό (το δεξί απ όσο ξέρω) ανήκει στην MHR από Bookbinder’s Chronicle.

Με αυτό το άρθρο επιθυμώ να βοηθήσω όσους αναζητούν υλικό σχετικά με την βιβλιοδεσία online και δυσκολεύονται λόγω άγνοιας της αντίστοιχης αγγλικής ορολογίας (μεγάλος μπελάς αυτό!) και την εξοικίωση με τους ελληνικούς όρους για εκείνους που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην τέχνη αυτή.
Όπως είναι λογικό δεν πρόκειται για ενδελεχές λεξικό της βιβλιοδεσίας, έχω συμπεριλάβει κυρίως λέξεις που είναι δύσκολο να βρει κανείς την αντίστοιχη αγγλική ή να περιγράψει τι προσδιορίζουν.

Θα επακολουθήσουν και μέρος ΙΙ και ΙΙΙ που θα περιλαμβάνουν: κάποια από τα ανατομικά μέρη μιας βιβλιοδεσίας καθώς και στάδια, τεχνικές και είδη που θα συναντήσει κανείς.
Στο μέλλον είναι πιθανό να προστεθεί περαιτέρω υλικό στο παρόν αλλά και στα επόμενα μέρη, καλή ανάγνωση!

ΕΡΓΑΛΕΙΑ – ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ

Τεζάκι – Sewing frame
Ξύλινη κατασκευή η οποία χρησιμοποιείται για το ράψιμο των βιβλίων. Πρόκειται επί της ουσίας για ένα πλαίσιο και τη βάση του, πάνω στο οποίο τεντώνονται κάθετα κλωστές (οι “σπάγγοι”). Τα τυπογραφικά του βιβλίου τοποθετούνται πάνω στη βάση με τη ράχη τους να ακουμπάει στις κάθετες κλωστές προκειμένου να ραφτεί το βιβλίο.
Εικόνα από το βιβλίο “Bookbinding” του Douglas Cockerell.

Κόκκαλο – Βone folder
Το βασικότερο εργαλείο στη βιβλιοδεσία, το οποίο και χρησιμεύει σχεδόν σε όλα τα στάδια. Παρά την ονομασία του, που προκύπτει από την πιό συνηθισμένη εκδοχή, υπάρχει πλέον και σε συνθετικά υλικά καθώς και hardwoods. Το κόκκαλο διπλώνει, σημαδεύει, τσακίζει, ισιώνει, μετακινεί, διαχωρίζει, φτιάχνει καφέ, στρίβει τσιγάρα, καθαρίζει το εργαστήριο και εκπληρώνει ένα σωρό ακόμη περιστασιακές λειτουργίες. Αν θέλετε να καταλάβετε την αξία του δοκιμάστε να κάνετε βιβλιοδεσία χωρίς αυτό…
Φωτογραφία από Gary Harisson -Indiana University preservation department.

Κομπάσο – Divider
Πρόκειται για ένα είδος διαβήτη που επιτρέπει την αναπαραγωγή ενός μεγέθους σε διαφορετικές επιφάνειες χωρίς να χρειάζεται χάρακας η συνεχής μέτρηση αποστάσεων.
Φωτογραφία από την θιασώτη του κομπάσου Sarah Bryant – Βig Jump Press

Πρέσες
Σε διάφορα στάδια της βιβλιοδεσίας το βιβλίο τοποθετείται υπό πίεση προκειμένου να επιτευχθεί μια ομοιόμορφη κόλληση, να ισιώσει το χαρτί, να μη σκεβρώσει μέχρι να στεγνώσει η κόλλα, να ισοπεδωθεί κάποιο διακοσμητικό στοιχείο, κτλ. Υπάρχουν 3 βασικά είδη πρέσας -και οι παραλλαγές τους- που θα συναντήσει κανείς σε ένα βιβλιοδετείο.

α) Σφυριστική – Backing press
Η πρέσα στην οποία γίνεται το σφύρισμα της ράχης, καθώς και άλλα στάδια ή τεχνικές ( πριόνισμα, ξάκρισμα στο χέρι, χρύσωμα ακμών, κτλ). Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο οριζόντιος κοχλίας , η πρέσα είναι δηλαδή “ξαπλωμένη” σε κάποια επιφάνεια ή βάση, όπως φαίνεται και από την άλλη αγγλική ονομασία της: lying press. Παραλλαγή της αποτελεί το finishing press που είναι μια μικρή πρέσσα με δύο κοχλίες.

β) Μικρή/επιτραπέζια πρέσα – Nipping press
Πρέσα μικρού μεγέθους στην οποία τοποθετούνται τα βιβλία ύστερα από διάφορα στάδια που απαιτούν τo στέγνωμα κόλλας, έτσι ώστε να φύγει ο εγκλωβισμένος αέρας, να κολληθούν οι επιφάνειες ομοιόμορφα και να μην κυρτώσουν από την υγρασία.

γ) Μεγάλη πρέσα – Standing press
Πρόκειται για πρέσα μεγάλου μεγέθους. Κάνει ό,τι και η επιτραπέζια με τη διαφορά πως χωράει πολλά βιβλία μαζί και μπορεί να ασκήσει πολύ μεγαλύτερη πίεση.

Ψαλίδα – Board shear
Αυτό που λέει η λέξη: ένα τεράστιο ψαλίδι που επιτρέπει στο βιβλιοδέτη να κόβει το χαρτόνι ίσια, σε ορθή γωνία και σε οποιαδήποτε διάσταση με 2 κινήσεις.
Φωτογραφία από Sonya Sheets – John Jacques shear (είναι προκλητικό το πόσο ωραία είναι αυτή η ψαλίδα!)

ΥΛΙΚΑ

Αμυλόκολλα – (Wheat/Starch) paste
Κόλλα φτιαγμένη από φυτική ύλη που χρησιμοποιείται ευρέως στη βιβλιοδεσία. Η λιπαρή της σύνθεση επιτρέπει το χειρισμό και την προσαρμογή των υλικών για κάποια ώρα αφότου περαστεί και έρθουν σε επαφή. Είναι επίσης υδατοδιαλυτή.

Τέλα – Callico/Mull
Πλέγμα που τοποθετείται στην ράχη του βιβλίου για ενίσχυση.

Μαρμαρόκολλα – Marbled paper (Ebru)
Διακοσμητικά χαρτιά που φτιάχνονται με ειδική τεχνική και ποικίλουν σε σχέδια και χρώματα. Χρησιμοποιούνται συχνά για εσώφυλλα καθώς και εξωτερικά στο κάλυμμα του βιβλίου.
Φωτογραφίες από Susan Pogany και Robert Wu.

Εάν αναρωτιέστε που μπορεί κανείς να βρει μερικά απ’όσα αναφέρονται παραπάνω μπορείτε να επισκεφτείτε το άρθρο μου σχετικά με τους προμηθευτές.

How books are bound by the Chelsea Bindery

Tags

bookbinding, Chelsea Bindery, Βιβλιοδεσία, δερματόδετο, leather binding

Here’s an excellent video that was recently shared on the Book Art’s Web by Peter D. Verheyen, showing the process of binding a book in Chelsea Bindery.
A number of reasons makes videos like this very rare so consider spending 10 minutes of your life to get acquainted with the craft of Bookbinding!

Two things to keep in mind as you watch the video;
Firstly, what you see are highlights of the binding process. Various stages are not included, probably to allow a shorter duration and make it more comprehensible.
Secondly, don’t be deceived by how smoothly everything is performed – this is the result of good craftsmanship. Every action, from cutting away a slice of leather to tooling the title with a single motion, requires a lot of dexterity and experience.

Enjoy!

 

“Poems, poems everybody…!”

Tags

bookbinding, bookbinding poems, Βιβλιοδεσία

“Do your worst!” shouted in defiance yours truly as he was backing books in his bindery during the relentless summer heat of the sun-scorched Athens. “Do your worst vile summer for I will not be deterred by your stupefying blaze, nor will the books remain unbound on my bench! I’d rather die and my remains be found hanging from the press with the backing hammer still gripped by my unresting hand!”. And the battle carries on…

The bookbinder has always been the unsung hero and this post pays homage to his endeavors and hardships, frustrations and desires, flaws and virtues and overall magnificence. Take some time to read a few interesting poems devoted to bookbinders, one way or another…
Presented in order of chaos, from bad to worse;

1) The Gilder’s lament
One of the decorative techniques in bookbinding is edge gilding, which was popular until the late 19th century. The gold is laid on the edges of the book, sometimes adorned with tooling as well. It is a very demanding technique that requires skill and experience.
Even so, things can go wrong as you will find out in this poem by a frustrated gilder from the 17th century.

Image by Suzana Dominguez Martin from Encuadernacion de Arte

My size is prepared,
The leaf is laid out,
My agate is polished and smooth.
The press, it is loaded,
The edge has been scraped,
I feel like I’m in the groove.
I put on the size,
I lay on the gold,
My confidence reaching its peak.
I polish the edge,
Till I see by its shine,
The edge of perfection I seek.
I take the book out,
Fan open the leaves,
My heart stops still in mid-beat.
Where has the gold gone,
I look all around.
As the leaf flakes onto my feet.
Oh, where did I err,
I did everything right,
But the gold, it just didn’t stick.
I love the gilt edge,
But the process is such,
That it leaves me feeling quite sick.

2) How not to do it!
Backing is when the book’s spine is given a “mushroom” shape by striking it with a bookbinder’s (or cobbler’s) hammer. It takes time, effort and a lot of ruined books to be able to perform a good backing. The blows need to be in a sweeping manner, initially delivered almost horizontally while progressively moving to a steeper angle.

Image by Roger Grech from Papercut bindery.

A bad backing can be a horrific sight! And that’s why the following poem by Tom Conroy (a fine binder from Berkley California) is a prospect terrifying beyond words for the bookbinding mind…

Malcolm bashes books he backs,
Hammer falling straight and hard,
Lets them set in crooked stacks,
Asymmetric, dented, jarred,
Twisted heads and crumpled tails.
Seems to think he’s driving nails.

Foolish lad! He now is binding
Toolmakers’ catalogues
Full of hammers for the finding,
Hard as hearts and big as logs.
Out they come when backing’s noised.
See the books with hammers poised.

Malcontented books back Malcolm
Bash his spine from head to tail,
Straight blows! Hard blows! None can balk ’em!
Malcolm crumples with a wail.
He lies crooked on the ground.
Futile tears won’t bring him round.

3) The curse
And now my personal favorite; A Solemn curse by Ben Burnisher pronounced upon a Master Bookbinder, circa 1880.

What follows is the absolute nightmare for every bookbinder there ever was. Period. Everything described is a heart stopping, mind numbing and blood chilling prospect.
Dimitri’s Bookbinding Corner honors the writer of the poem with the award for the most inspired and horror invoking but also elegantly phrased curse.

May rats and mice devour you paste,
Your paper and your leather;
May your hand letters be defaced,
Your types all mixed together.

May all your pallets, stamps and rolls,
Be on their faces battered;
Your beating stone packed full of holes,
Your hammer in pieces shattered.

And may your standing press fall down,
Your pressing boards be cracked;
May your law leather all turn brown,
Each law book edged in black.

May you be bothered all your life,
With workman brandy lovers;
With sandy boards and dull plough knife,
Thin paste, and horny covers.

And May your gilding all rub off,
Your roll burn through the leather,
And you hereforward be obliged
To finish in dry weather.

And may your polisher upon
The face be full of scratches,
And every cover you put on
At least have twenty patches.

May all your colours be too strong,
So as to rot your leather,
May all your books be lettered wrong,
Your fly leaves stick together.

May your laying press all get broke,
Your books be wrong collated;
And may you with foul charcoal smoke
Be almost suffocated.

May your apprentice run away;
Your business be diminished;
And may booksellers never pay
You when the work is finished.

God grant that the distressed may be
from Constable to Beadle;
And live till you can’t feel or see
Your press-pin from your needle.

Fellow binders, before you condemn Ben in total disgust for uttering words so foul, please take a moment to appreciate the imagination and passion that went into the creation of such a poem. Remarkable truly!

And with that I wish you all a nice summer!

Προμηθευτές – ειδικό αφιέρωμα: Τι και που!

Tags

πρέσα βιβλιοδεσίας, Βιβλιοδεσία, Εργαλεία βιβλιοδεσίας, δερματόδετο, είδη βιβλιοδεσίας, καλλιτεχνική βιβλιοδεσία

(to my english readers; this post lists a number of suppliers for bookbinding materials and tools that I shop from regularly and are located in Athens. If you plan on visiting drop a line and I’ll take you shopping!)

Για όλους εσάς που ασχολείστε με την βιβλιοδεσία, επαγγελματικά και μη, ιδού μια ενδελεχής λίστα με τους προμηθευτές μου! Ποιοί είναι, τι έχουν και που θα τους βρείτε.
Να σημειωθεί πως είναι όλα -με μία εξαίρεση- μαγαζιά που βρίσκονται στην Αθήνα, ως επί το πλείστον στο κέντρο της πόλης. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν πολλά ακόμη που διαθέτουν ίδια ή παρόμοια προϊόντα, η λίστα όμως περιλαμβάνει τα μαγαζιά που έχω δοκιμάσει ή ψωνίζω τακτικά και έχω μείνει ευχαριστημένος.

ΔΕΡΜΑΤΑ
1) Μερινόπουλος και Σία
Το βυρσοδεψείο αυτό από την εξωτική Άμφισσα , που αποτελεί οικογενειακή επιχείρηση, προετοιμάζει διαφόρων ειδών δέρματα. Είναι όμως το μοναδικό (εν γνώσει μου τουλάχιστον) πιά στην Ελλάδα που παράγει δέρμα ειδικά για βιβλιοδεσία.
Πρόκειται για κατσίκι φυτικής δέψης το οποίο μπορείτε κατόπιν συνεννόησης να προμηθευτείτε άβαφο και αγυάλιστο σε φυτική απόχρωση, γυαλισμένο σε φυσική απόχρωση και τέλος χρωματισμένο. Το πρώτο είναι το δέρμα που χρησιμοποιώ (και βάφω) στο 90% των βιβλιοδεσιών μου. Φουρνιά από φουρνιά διαφέρει αλλά σε γενικές γραμμές δουλεύεται άνετα, ρεφελάρεται, βάφεται και χρυσώνεται καλά. Και κυρίως συμφέρει: 1 τομάρι βγάζει συνήθως 4 βιβλία. Φτιάχνουν επίσης περγαμηνή.
ΤΗΛ- 2265022421 6948897450

2) Καρανάσος & Σία
Τον ξέρετε, σωστά; Στη οδό Μιαούλη στο Μοναστηράκι υπάρχουν δύο μαγαζιά Καρανασαίων, αντικρυστά μάλιστα, το ένα έχει είδη δερματοτεχνίας και το άλλο έχει δέρματα. Μεγάλη ποικιλία σε χρώματα, υφές και μεγέθη. Ανάμεσα στα πολλά που διαθέτουν έχω συχνά εντοπίσει και κάποια κατάλληλα για βιβλιοδεσία.
ΔΙΕΥΘ- Μιαούλη Μοναστηράκι 
ΤΗΛ- 2103250988

ΧΑΡΤΙΑ
1) Τσοκάκης Δ. – Fine handmade papers
Ανοιχτός καθημερινές, Κυριακές και αργίες, με βροχή ή χαλάζι, σε πυρηνικό ολοκαύτωμα ή εισβολή εξωγήινων, ο Κος Τσοκάκης έχει ένα εκτενές υπόγειο με χαρτιά απ’όλο τον κόσμο. Γνώστης του αντικειμένου του θα προτείνει το κατάλληλο χαρτί για κάθε περίπτωση (μη διστάσετε να εξηγήσετε λεπτομερώς τι ψάχνετε) καθώς και το που θα βρείτε επιπλέον προμήθειες ή υπηρεσίες αναλόγως το project σας. Πολλά χειροποίητα χαρτιά.
ΔΙΕΥΘ- Νέα Σμύρνη  ΤΗΛ- 2109313544

2) Χαρτιά Περράκης
Ο Περράκης διαθέτει μια μεγάλη λίστα χαρτιών παραγωγής στην αποθήκη του. Αν τους περιγράψετε τι χρειάζεστε θα σας εξυπηρετήσουν αλλά είναι προτιμότερο να προμηθευτείτε το δειγματολόγιο τους και να πάτε έπειτα κατατοπισμένοι.
ΔΙΕΥΘ- Αλκμήνης 10 κοντά στο Γκάζι   ΤΗΛ- 2103412111

3) Μόρδος Ματαράσσος Σαμουήλ
Αυτό το μικρό υπογειάκι αποτελεί συχνή μου στάση για χαρτόνια (για καλύμματα, κουτιά βιβλιοδεσίας, κλπ) αλλά κυρίως για χαρτί Σαμουά που είναι φτηνό, ανθεκτικό και χρήσιμο σε διάφορες βιβλιοδετικές περιστάσεις.
ΔΙΕΥΘ- Πολυκλείτου 2 Μοναστηράκι (Κάθετος στη Βίσσης)  ΤΗΛ- 2103216462

ΥΦΑΣΜΑΤΑ
Εδώ θα αναφέρω μια περιοχή αντί συγκεκριμένα καταστήματα. Μπορεί τα βράδια η πλατεία Αγ. Ειρήνης και οι γύρω δρόμοι να είναι από καιρό το hot-spot της πόλης αλλά για μένα τα πραγματικά θέλγητρα της γειτονιάς αποκαλύπτονται μέσα στη μέρα: Χυτήρια, τυπογραφεία, αργυροχρυσοχοεία, ραφτάδικα και εργαστήρια κάθε λογής κρυμμένα σε υπέροχα παρακμιακές πολυκατοικίες δεκαετιών γεμίζουν την περιοχή από την πλατεία έως το Σύνταγμα. Όπως είναι λογικό τα συνοδεύουν οι αντίστοιχοι προμηθευτές, στην δική μας περίπτωση οι υφασματάδες. Πίσω από το ναό και στους τριγύρω δρόμους βρίσκεται συγκεντρωμένο πλήθος υφασματάδικων (πολλά στη συμβολή Σκουζέ και Καλαμιώτου) στα οποία θα βρείτε κυριολεκτικά οτιδήποτε. Αρκετά από τα υφάσματα που θα συναντήσετε μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην βιβλιοδεσία.

ΕΡΓΑΛΕΙΑ – ΕΞΑΡΤΗΜΑΤΑ
“Μα που θα βρω εκείνο το κάτι που μοιάζει έτσι και κάνει για αυτή τη δουλειά;;;”. Συνοπτικά η απάντηση είναι “Στην Αθηνάς ή κάπου εκεί κοντά!”. Χάριν όμως της λίστας θα το περιορίσω σε 3 μαγαζιά που υπήρξαν συχνά η λύση σε τέτοιου είδους απορίες.

1) Καρανάσος & Σία
Όχι ο δερματάς, ο άλλος απέναντι! Ναι, έχει και αυτός δέρματα, αλλά κυρίως έχει ό,τι εργαλεία και τζιτζιμπλόγκια μπορεί να φανταστεί κανείς σχετικά με δερματοτεχνία. Όταν λέω “ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς” δεν είναι σχήμα λόγου, πηγαίνω 12 χρόνια σε αυτό το μαγαζί και ακόμη δεν γνωρίζω ούτε το 30% των πραγμάτων που έχει. Πολλές φορές μάλιστα ανακάλυψα κάτι που χρειαζόμουν χωρίς να ξέρω πως μοιάζει ή ότι υπάρχει καν απλώς και μόνο επειδή έψαχνα τα ράφια του ή το ζήτησε κάποιος άλλος πελάτης. Πριτσίνια, κηρονήματα, κλωστές, διακορευτές, βελόνες, ψαλίδια, μπρούτζινες γωνίες, πιαστράκια, βέλκρο, σουβλιά, μαχαίρια, λίμες, κουμπιά και κλιπάκια, μαγνήτες, σφυριά του τσαγκάρη για τις ράχες των βιβλίων… νομίζω μπήκατε στο νόημα!
Ένα από τα πολύ σημαντικά προϊόντα του για μας τους βιβλιοδέτες είναι η αμυλόκολλα που πουλάει φτηνά με το κιλό.
ΔΙΕΥΘ- Μιαούλη Μοναστηράκι

2) Αφοί Ρέππα
Ο ναός του πάσης φύσεως μάστορα και τεχνίτη, σε πολλές περιπτώσεις και του βιβλιοδέτη. Διαθέτει πριόνια, μεταλλικούς χάρακες και γωνίες, μικρόμετρα και παχύμετρα, γυαλόχαρτα, μάσκες και διάφορα άλλα.
ΔΙΕΥΘ- Κακουργοδικείου 3 Μοναστηράκι   ΤΗΛ- 2103212829

3) Φράγκος
Πέρα από τα μπρούτζινα αμφικόχλια που χρησιμοποιούνται συχνά στη βιβλιοδεσία (είναι αυτές οι βίδες που βλέπετε συνήθως σε καταλόγους) διαθέτει και πληθώρα άλλων περίεργων εργαλείων και εξαρτημάτων όπως μεντεσεδάκια, μπρούτζινες λαβές και μικροσκοπικά καρφάκια.
ΔΙΕΥΘ- Αθηνάς 20  ΤΗΛ- 2103210122

ΧΡΥΣΟ – FOIL
Φύλλα χρυσού (αλλά και ασημιού, χαλκού, κλπ) ελεύθερα ή σε χαρτί:
1) Κ. Ζαδές  ΔΙΕΥΘ- Βίσσης 19 Μοναστηράκι ΤΗΛ- 2103212248
2) Κατσαχνιάς Ι.  ΔΙΕΥΘ- 3ης Σεπτεμβρίου 19  ΤΗΛ- 2105222785

Για πάστες τυπογραφίας (foil) ή απομίμηση χρυσού
3) Polypap  ΔΙΕΥΘ- Κοντογιανναίων 16 Γκύζη  ΤΗΛ- 2106410653

ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΣ
1) Ακόνισμα μαχαιριών Cookbookstore
Εάν το ακόνισμα των μαχαιριών για ρεφελάρισμα δεν είναι η καλύτερη σας -όπως και για μένα!- τότε θα εκτιμήσετε το εύρημα του Σταύρου Μ. ο οποίος κάνει πάντοτε ενδιαφέρουσες ανακάλυψεις: πρόκειται για το Cookbookstore στα εξάρχεια, ένα κατάστημα με είδη για σεφ που όμως παρέχει και υπηρεσίες ακονίσματος με laser. Έχω δοκιμάσει στο παρελθόν παραδοσιακά τροχεία και δεν μπορώ να πω ότι το αποτέλεσμα ήταν το επιθυμητό. Ο Σταύρος μου έδειξε ένα μαχαίρι του ύστερα από ακόνισμα τους και αποφάσισα να τους πάω ένα δικό μου. Έμεινα πολύ ικανοποιημένος, με 5 ευρώ (και ελάχιστο stropping έπειτα στο εργαστήριο) η κόψη του μαχαιριού έχει τέλεια κλίση (bevel), ομοιόμορφο ακόνισμα και ρεφελάρει υπέροχα.
Ιδανικό επίσης για καινούρια μαχαίρια που συχνά φτάνουν με πρόχειρο ακόνισμα ή κακό bevel από τον κατασκευαστή.
ΔΙΕΥΘ – Εμμ. Μπενάκη 17 Εξάρχεια  ΤΗΛ- 2103837140

2) Εξοπλισμός – είδη βιβλιοδεσίας Φραγκιουδάκης Omnia Libris
Οικογενειακή επιχείρηση με χρόνια στο χώρο. Φτιάχνουν πρεσάκια, τεζάκια για ράψιμο αλλά και την εντυπωσιακή 7σε1 πρέσα βιβλιοδεσίας (πρακτικά ένα εργαστήριο βιβλιοδεσίας σε ένα πολυμηχάνημα). Διαθέτουν επίσης μαρμαρόκολλες, χαρτιά και υφάσματα βιβλιοδεσίας κ.α.
ΔΙΕΥΘ- Αγίου Παντελεήμονος 7  ΤΗΛ- 2108140481

3) Είδη βιβλιοδεσίας  Γάτος Α.Ε. Coverboard
Στη μέση του πουθενά, όπου φτάνετε και έπειτα οδηγείτε για κάνα τέταρτο ακόμη, βρίσκεται η τεράστια αυτή αποθήκη με είδη βιβλιοδεσίας. Παρότι τα περισσότερα απ’όσα διαθέτει αφορούν την βιβλιοδεσία σε μεγάλη/παραγωγική κλίμακα, θα βρείτε διάφορα χρήσιμα πράγματα όπως δέρματα τα οποία προμηθεύονται από τον Μερινόπουλο. Εάν θέλετε 1-2 τομάρια, λίγο foil, χαρτόνι, μερικά μέτρα βιβλιοδετικού υφάσματος και τέλλα αξίζει να πάτε ως εκεί.
ΔΙΕΥΘ- Λυσία 34 Περιστέρι  ΤΗΛ- 2105748456

Όπως είναι λογικό υπάρχουν αρκετοί ακόμη που δεν συμπεριέλαβα στο άρθρο για να παραμείνει σχετικά σύντομο και ευανάγνωστο, αλλά και επειδή έχουν πολύ εξειδικευμένα πράγματα. Αν ψάχνετε κάτι συγκεκριμένο που δεν βλέπετε εδώ τότε μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου για κάποια πρόταση.

Ode to simplicity – Ωδή στην απλότητα

Tags

bookbinding, Design binding, Βιβλιοδεσία, δερματόδετο, καλλιτεχνική βιβλιοδεσία, leather binding

By Joseph Zaehnsdorf.

Για να διαβάσετε το άρθρο στα ελληνικά (to read in Greek) πηγαίνετε στο τέλος της ανάρτησης.

We are accustomed, even addicted one could say, to being impressed. A great deal of the things surrounding us are designed to be eye-catching. If they aren’t our mind ignores them and doesn’t progress in further observation, probably rightfully so since we are always bombarded by tons of information.

By Samuel Ellenport.

In order to be eye-catching a visual stimulus usually includes a plethora of colors, geometrical shapes that are easily recognized subconsciously (the human brain constantly searches for standard patterns), depth through different layers and generally a multitude of information on many levels. All these combined create an overwhelming sense that registers the stimulus as interesting and pleasing.

By David Esslemont.

However, the bindings of this post aspire to please by appealing to the satisfaction granted by simple things; color, shape, texture. A singular vivid green, an intense grain that calls for our touch, simple lines and curves. Things we are drawn to by our very nature.

Image from Bauman Rare Books.

By focusing on those aspects bindings such as the ones you see here emit a kind of “honesty”, less is often more. Do not be deceived, the decorations of these bindings require exactly the same amount of skill needed for many of the lavishly adorned ones out there. Knowing so, a binder capable of producing an immaculate result may choose to prove it by opting for a minimalistic approach.

Of course there are also other reasons for doing so; the book’s content might call for such an approach, it might be the client’s preference, or it might be to show off the excellent quality of a material (leather, paper etc) or the beauty of a particular technique (calf marbling, special dyeing etc).

By Kate Holland.

Although I can’t help but marvel when looking at the sumptuous creations of Sangorski and Sutcliffe (amongst my very favorites) I find something equally alluring in bindings such as the ones presented in this post. Because, while I consider astonishing being able to compose and accomplish a lavish design, I admire perhaps more the ability to arrest one’s feeling by strict simplicity. The skill of removing instead of adding, until only the bear essentials are left.

Of course I’m talking about cases where it was the artisan’s/artist’s intent to achieve simplicity, not when it is the outcome of lack of skill/experience or other restricting factors (unavailability of materials/equipment,  budget constraints, details dictated by the intended receiver etc).

I believe it is always beneficial to devote some effort in appreciating the simplicity of a creation, be it an art or an everyday object. There is a wholeness to be usually found there.

Για το άρθρο στα ελληνικά:
Ωδή στην απλότητα – Dimitri’s bookbinding corner

Binding on the right by Douglas Cockerell.

Let’s talk about paring and knives

Tags

bookbinding, bookbinding tool, leather paring, paring knife

Two lovely old ladies who used to do bookbinding as a hobby decided to give me what tools and materials they had left (thanks!). Among these was a french paring knife which, although quite plain, caught my attention.  Realizing my paring knives have amounted to 6 with this later addition I decided to make the knife post I’ve been thinking about for some time!

Juliayn Coleman testing a Peachey knife

 Firstly dear (non crafting) readers, allow me to explain why all craftsmen get fascinated with trade tools. It’s because they are our most prized possessions. As years come and go a craftsman might set up shop in a dozen different locations, he will work with materials of quality and others that are horrible, he’ll try countless techniques in his effort to evolve and become better. However, in the long course of an artisan’s life the point of reference, the one thing that stays more or less the same, will always be the tools of the trade. Tools are the extension of his hand, the means by which skill is transformed into something tangible day after day, until they become understood and loved. As the craftsman gets older so do his tools which, through continuous use, mastering and modifying, come to store and express his experience. He knows how each of them behaves, what it needs to stay in good shape, in which task it performs best. In a sense they are not just tools, they are companions…
 This romanticized, but I believe true to its core, explanation should give you a good idea about why we usually make such a fuss about our tools! Just read what Sarah of Big jump press did to some poor bystanders when her eye spotted an old divider! We’re 100% with you Sarah, no regrets!

So, what the heck is paring and why is it so important that binders have to own so many different knives for it?
Paring is when a leather is thinned down by slicing away strips, as shown in the picture on the right by Jana Pullman. That can happen for various reasons, one of the most common in bookbinding being the gradual thinning of the margins on the cover piece to make the turn-ins smoother. Paring is a world on its own and one of the many skills a binder must master to produce fine work.

Paring can be done with the help of mechanical devices like the Scharf-fix or the Brockman which I happily own. These have a razor blade that can be set in various angles and when the leather is pulled beneath it long skivers are shaved off thus reducing its thickness. It is a fast and efficient way of paring but it still needs a great amount of control and there are certain issues/restrictions in its use.

Paring with a knife offers a tremendous amount of control leading to much more satisfying results. The leather doesn’t get outstretched and lose shape as is the case some times with paring machines. With careful and steady handling of the knife it is less likely to tear or slice through the leather. Also, a paring machine doesn’t adjust to changes in the behavior of the leather. Some parts may have bumps or imperfections, be stretchier or stiffer, very hard or very soft but you can only pull it through. With the knife you have the ability of adjusting pressure, angle and depth constantly during paring action. And last but not least there are parts that you simply can’t pare using a paring machine, like the spine for a french binding.

It is not difficult to understand why paring with a knife has stayed the same for so many centuries. However all these benefits come at a price; mastering how to knife-pare takes time and it is not the easiest thing in bookbinding. I remember it took me one year and a lot of wasted leathers to start producing decent results, at least according to my standards. I’ve reached a good level since then but paring is one of those things that you never stop learning. And there’s always a rewarding sense of accomplishment to be felt after a leather has been properly and smoothly pared (by the way, I’ve been told that all these sound creepy and psychotic when out of context…!). I now pare with knives in 90% of the cases and use the Brockman complimentary or when I need to make leather joints, labels or onlays.

Where can we read more?
-To be able to pare with a knife one needs to be familiar with its needs and uses. Creating a sharp edge and maintaining it is of paramount importance and requires skill on its own. Jeff Peachey is renowned for his paring knives and his knowledge on their treatment. He gives ample information on how to sharpen your knife effectively and keep it so by stropping.

– Jana Pullman, well known binder and instructor at the Center of Book Arts in Minnesota, writes about paring and knives here. “Besides, you can never have too many knives”, well said indeed!

-MHR of Bookbinder’s chronicle, always skilled and knowledgeable, also has a nice post regarding paring. Check the comments as well! Here’s a picture of her custom knives made from traditional Japanese steel. Want!

– Juliayn Coleman of Book Island gets some steel in shape for her students in this post.

– Roger Grech of Papercut Bindery gives a step by step description of the paring process in his post here.

-E. Lundahl of V for books shares in this post the details of making a DIY paring knife. Love the melt brass detail, gives the knife personality!

Last but not least, in a first ever and exclusive appearance, the ensemble of DK’s paring knives!

From left to right;

1) English knife from Hewit and the first I ever had. Very affordable and performs quite well, I keep it a bit less sharp and use it as “heavy duty” nowadays.

2-3) An english and french knife from Schemdt. Some bookbinders had lend me two Schemdt knives in the past and I thought to order a pair for myself. First of all I must mention that I ordered two english knives apart from the french (one for a bookbinding friend) and they arrived with a very crude bevel, basic stock removal (it was evident from the marks) in angled fashion. That meant I had to go to a grinder shop, pay and indicate the angle I needed. Then there was a lot of hand sharpening needed to be done at the bindery. All these were a lot of trouble, more than I expect when I order such a tool, especially since its not a matter of modification but simply making it fit for work. In any case it performs well although it tends to lose sharpness a bit easily. I use it for regular work.

4) It is always very useful to be able to create basic tools for your craft and bookbinding is no exception to that rule.  Almost a year ago I came by a piece of industrial saw steel, which was of good quality according to 2 people I trust, and decided to give it a go. Not dissapointed! The result was an extremely sharp blade that keeps its edge and has exactly the dimensions I prefer. Its only downside is it being a bit temperamental when it comes to sharpening. I use it mainly for fine work.

5) The french knife I was given recently. It bears no maker’s mark. I had never worked with this type of paring knife before (the mix of straight and curved edge). I gave it just a slight resharpening and stropping and was astonished at how well it pared. I feel I’m gonna love working this type of edge and can’t wait to see its performance after a serious sharpening.

6) A leatherworking knife that I have used extensively in bookbinding as well. Used to be my substitute for a french knife and did its job excellently albeit its double bevel. The great width of the blade made its use uncomfortable at times but it made up for it by allowing to pare for much longer by using different parts of the curve until stropping or resharpening was needed.

That’s all folks, cheers!

Size matters! – Το μέγεθος μετράει!

Tags

bookbinding, χειροποίητο σημειωματάριο, Βιβλιοδεσία, γαλλική βιβλιοδεσία, δερματόδετο, δερματόδετο σημειωματάριο, leather binding

(Για το άρθρο στα Ελληνικά πηγαίνετε στο τέλος του κειμένου)

See this binding? Looks fairly simple right? It is, only it ain’t…

Take a look at the second photo, I placed an average sized book next to it so you can get an idea of its dimensions. As you can see the notebook is about 4 times bigger. Binding books of this size can be challenging and since commissions of the sort are not frequent I thought to make a post regarding some peculiarities one might come up with during the process.

Let me start with an anecdote first. I have had the luck to spent a year next to a great Greek binder. During one of the days at her bindery a chubby man dashed in and asked “how much?” pointing at the first binding he laid his eyes on. The binder mentioned a price and the man immediately showed a smaller one next to it and asked again. To his astonishment she replied with the same price. “But this one is smaller…” he said a bit annoyed. “Hmm… yes, you’re right…” she answered indifferently and then said a much higher price, which of course made him leave.

This small incident comes to mind often and I have been sharing it on occasion to underline that no matter the size we always apply the same techniques during the binding process. A bit bigger or a bit smaller doesn’t change a lot of things. When the book is very big or very small though the binding behaves differently and the binder must plan ahead and also find ways to overcome difficulties that may arise.

-Planing ahead
Upon accepting such a commission make sure your equipment can accommodate such a binding. It would be frustrating to find out your sewing frame isn’t large enough and probably start looking for a carpenter just after you have sawed the signatures. If you’re short on time you can always make do with a crude DIY wooden frame, as long as the threads are tight. Respectively, check your backing and finishing press, pressing boards etc.
-Use numerous sewing stations.
Above a certain size case bindings simply don’t cut it. The book’s mass will gradually detach the block from the boards. It is preferable to go for a french binding with laced in boards and saw for numerous sewing stations. The perfectionist me wanted 9 but practical me slapped him in the face and decided 7 was good enough in this case.
A book 4x times the size of an average book correspondingly leads to 4x time for the various binding stages; It usually takes me 20-40 mins to sew a book, this took an hour and a half. Sawing, backing, leather paring and dyeing afterwards were proportionally time consuming.

-Laminate your boards.
Boards warp because they absorb moisture when paper, leather or any kind of material is pasted on them. Large boards = lot of warp and thicker boards don’t really help to prevent this. The answer is laminated boards; Use 3 thin boards pasted together to accomplish the desired thickness. NOTE- the board in the middle must have its grain opposite to the other two, meaning horizontally.
I make laminated boards 80% of the time. I believe the trouble is worth it since they are much more resilient and I find them easier to work with.

-Choosing headbands
If you’re going to bind a very thick book and intend to make handsewn headbands think twice about the design/pattern. I remember having spent a day and a half sewing headbands for two volumes. A 1or2 colors simple headband with a bead on the edge might be a more practical choice than a 3colored double-core french headband or a chevron headband.

-The big cover up.
Finding a leather big enough can be a problem. I waited two weeks for some leathers to arrive and the larger hide among them was full of marks, alas I had no alternatives. I decided to do a bit of cheating; Since handling such a huge surface would be quite difficult and stressful I divided the cover in segments and cut the hide in 5 pieces. Made my life a LOT easier. I “masked” the meeting points by overlaying thin leather strips lined with tooling.

-A pressing matter.
As mentioned earlier, make sure you have sizable pressing boards.
The nipping press is quite important; Large books are harder to press properly since the pressure diminishes outwards from the center. If your press can exert the needed force then no problem. However if it’s not strong enough you might be up for a nasty surprise along the way. Four-screw presses tend to exert pressure more uniformly across a surface but are also more troublesome to use. Make sure your press is up for the task or talk with a local binder to arrange use of press space during the crucial stages.

The binding weighs some 5+ kilos. There’s still the owner’s insigne to be tooled on it but it’s practically finished. Have to admit though, difficult as it may be binding such large books the feeling when handling it at the end is very rewarding.

Για το άρθρο στα Ελληνικά -> Size matters! – Το μέγεθος μετράει!